| صفحه اصلی تماس با ما عناوین مطالب پروفایل قالب سبز | ||
|
|
نوشته ی مختصر زیر را به نقل از یکی از سایت های اینترنت که متأسفانه اسمش یادم نیست؛ قرار داده ام. مطلبی است درباره ی معنی بعضی از اسامی عربی. من خود شخصاً صحت مندرجات ان را تحقیق نموده و با اعمال برخی اصلاحات جزئی، تأیید می نمایم. این اصلاحات جزئی مربوط اند به: -1 این نکته که اسامی یاد شده بعضاً دارای برخی معناهای دیگر نیز می باشند.
امید است این نقد کوتاه نیز تلنگری باشد بر ما تا در اصرار بر عادت دیرینه ای که در نام گذاری فرزندانمان با اسامی مهجور و غالباً از نظر معنا ضعیف عربی داشته ایم؛ اندکی بیشتر تأمل نموده و دقیق تر شویم.. تا به حال به معنی اسم های عربی که ما ایرانی ها روی فرزندانمان میگذاریم اندیشیده اید؟؟؟ خوب است که قبل از انتخاب اسم..معنی آن را بفهمیم. کلثوم: مرد یا زن خیکی (دارای صورت پر گوشت( خدیجه: مؤنث خدیج به معنی سقط جنین شتر بتول: زن دوشیزه که از مردان رغبت و حاجت خود بریده باشد رقیه: یکی از معانی آن بندگی کردن و غلامی نمودن است البته با کسر ر عذرا: زنی که همیشه باکره بماند جعفر: جوی کوچک ذبیح: حیوانی که گلویش را ببرند. گلو بریده . عثمان: بچه ی مار یا اژدها . صغری: کوچک اصغر نیز از همین خانواده و ازریشه صغرا است، به معنای کوچکتر! حفصه: شیر، مرغ خانگی، کرکس فاطمه: از شیر گرفته شده زینب: بددل، ترسو اکنون این اسامی را مقایسه کنید با معنی اسمهای ایرانی: منوچهر : کسي که چهره بهشتي دارد دلارام : مایه آرامش دل بهرام : پيروز سهیلا: نورانی ترین ستاره بهروز : خوشبخت پروين :ستارگان درخشان پوران : یادگار روشن: نور نوشا : گوارا و شيرين مرجان : جان من - گلی دریایی مینو : بهشت رکسان : روشن پریسا : همچون پری نظرات شما عزیزان: برچسب‌ها: نقد [ پنج شنبه 9 فروردين 1391 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]
|
درباره وبلاگ  چه آسان شعر می‌سراییم و از انسانیت و حقوق بشر و صدها واژه‌ی از تداعی افتاده‌ی رنگین دیگر دم می‌زنیم. اما آن سوتر از دیوار بلند غرورمان، فراموشی‌مان و روزمرّه‌گی‌مان شعرها کشتار میشوند. انسانیت و حقوق بشر در گنداب‌ها دست و پا می‌زند و قاموسی به حجم تاریخ دور و نزدیک از واژگان زنده؛ گرد فراموشی می‌گیرد. چه ساده فراموش می‌کنیم مرگ «شعر» در جامه‌ی انسان را.. آری.. از شعرستانیم و از شعر بی‌خبر و از نزدیک‌ترین‌ها چه دورترین.. |
| ||